جیمزوب حقیقتی اعجاب انگیز را در مورد سیاهچاله ها فاش کرد!
به گزارش وبلاگ مزدا 93، دیجیاتو نوشت: سیاهچاله های کلان پرجرم با سرعت رشد زیاد نادر هستند. این سیاهچاله ها احتمالاً با سرعت کمتری نسبت به آنچه قبلاً تصور می شد رشد می نمایند
آنالیز قسمتی از کیهان با استفاده از تلسکوپ فضایی جیمز وب نشان داده است که هسته های فعال کهکشانی نادرتر از آن چیزی هستند که بسیاری از ستاره شناسان قبلاً تصور می کردند. منظور از هسته های فعال کهکشانی سیاهچاله های کلان پرجرمی است که به سرعت در حال افزایش مقدار هستند.
سیاه چاله های کلان پرجرم در مرکز کهکشان ها
ابزار مادون قرمز میانی جیمز وب نشان می دهند که دنیا ما ممکن است کمی پایدارتر از آنچه تصور می شد باشد. این تحقیقات بعلاوه بینش هایی درمورد مشاهدات کهکشان های کم نور، خواص و چالش های آنها در شناسایی هسته های فعال کهکشانی ارائه می دهد.
تحقیقات به سرپرستی آلیسون کرک پاتریک، بر منطقه ای از کیهان که مدت ها مورد مطالعه قرار گرفته بود متمرکز بود. آنالیز های قبلی این منطقه به نسل پایین تر تلسکوپ های فضایی متکی بود.
هدف مطالعه این بود که معین کند کهکشان ها در دوران اوج شکل گیری ستاره ها در کیهان چگونه به نظر می رسیدند.
ابزار فروسرخ میانی در تلسکوپ فضایی جیمز وب برای آنالیز غبار در کهکشان هایی استفاده شد که 10 میلیارد سال پیش وجود داشته اند. این غبار می تواند مشاهده شکل گیری ستاره ها را سخت کند و سیاهچاله های بزرگ در حال رشد را پنهان کند. بنابراین آنالیز برای جست وجوی سیاهچاله های کلان پرجرم در مرکز کهکشان ها انجام شد.
مشاهده مادون قرمز جیمز وب (سمت راست)، دوربین مادون قرمز اسپیتزر (وسط) و آرایه مادون قرمز دور اسپیترز (سمت چپ)
کرک پاتریک و بسیاری از اخترفیزیکدانان دیگر پیش بینی کردند که آنالیز جیمز وب با وضوح بالاتر، هسته های فعال کهکشانی بیشتری را نسبت به آنالیز قبلی که با تلسکوپ فضایی اسپیتزر صورت گرفته بود، پیدا کند. با این حال، حتی با افزایش قدرت و حساسیت ابزار، تعداد کمی از آنها در آنالیز نو یافت شد.
کرک پاتریک گفت: نتایج کاملاً متفاوت از آنچه پیش بینی می کردم به نظر می رسیدند و منجر به شگفتی بزرگی در من شد. یکی از کشف های مهم، کمبود سیاهچاله های کلان پرجرم با سرعت رشد زیاد بود. این سیاهچاله ها احتمالاً با سرعت کمتری نسبت به آنچه قبلاً تصور می شد رشد می نمایند و شبیه هسته کهکشان راه شیری ما در گذشته هستند.
بینش های نو
مشاهدات قبلی با استفاده از اسپیتزر فقط به ما اجازه می داد تا درخشان ترین و پرجرم ترین کهکشان ها را با سیاه چاله های کلان پرجرم به سرعت در حال رشد مطالعه کنیم.
یافته های این مطالعه نشان می دهد که سیاه چاله های کلان پرجرم معمولی به سرعت در حال رشد نیستند، مواد محدودی را جذب می نمایند و شاید تأثیر قابل توجهی بر کهکشان های میزبان خود نداشته باشند. این کشف یک منظره کاملاً نو را درمورد رشد سیاهچاله ها باز می نماید زیرا درک فعلی ما عمدتاً بر اساس بزرگ ترین سیاهچاله ها در بزرگترین کهکشان ها است.
سیاه چاله ای کلان پرجرم درحال انفجار
یکی دیگر از نتایج شگفت انگیز، عاری از غبار بودن این کهکشان ها است.
با استفاده از جیمز وب، ما می توانیم کهکشان های بسیار کوچک تری را نسبت به قبل شناسایی کنیم. معمولاً، پرجرم ترین کهکشان ها به علت سرعت تشکیل ستارگان، دارای غبار فراوان هستند. تصور می شد کهکشان های با جرم پایین تر نیز حاوی مقادیر قابل توجهی غبار باشند، اما چنین نیست.
این کار درک چگونگی رشد کهکشان ها، به ویژه راه شیری را تغییر می دهد.
یک سوال مهم دیگر درمورد کهکشان راه شیری این است که آیا تا به حال فعال بوده است یا از یک فاز فعال کهکشانی عبور نموده است. اگر بیشتر کهکشان ها، مانند کهکشان ما، فاقد هسته فعال کهکشانی قابل تشخیص باشند، نشانه این است که سیاهچاله ما هرگز در گذشته فعال نبوده است.
227227
منبع: خبرآنلاین