عکس زیرخاکی از بساط سلمانی های میدان شوش
به گزارش وبلاگ مزدا 93، در گذشته های دور، خدماتی مثل تراشیدن، اصلاح ریش و سبیل مردان بر عهده آرایشگر یا سلمانی بود. محل کار این افراد، دکان سلمانی یا محلی مناسب در کوچه، خیابان یا میدانی پر رفت و آمد بود.
اکنون بسیاری از پیرایشگاه های شهر مجهز به رایانه و ژورنال دیجیتال برای نمایش و انتخاب مدل موی مطلوب شده اند! دستگاه های استریل برقی، تجهیزات آنان را استریل می نمایند. صندلی های برقی جایگزین چهارپایه های قدیمی شده و استفاده از وسایل بهداشتی مشترک به کل منسوخ شده است، درحالی که چند دهه قبل این خدمات و کارها چندان مورد توجه نبود. جالب اینکه در تهران و حتی بسیاری از نقاط ایران و جهان، سلمانی ها، مانند دلاکان در بعضی امور پزشکی و دندانپزشکی نیز دخالت می کردند. مثلا در تهران خودمان، اموری مانند زخم بندی، دندان کشی و حجامت برعهده آقایان سلمانی بود و شغل دوم این آدم ها به شمار می آمد.
از کشیدن دندان تا درمان عقرب گزیدگی!
بعلاوه گفته می گردد که بعضی از مداواهای اورژانسی، مانند بریدگی ها، جراحت ها، عقرب گزیدگی و مارگزیدگی را آقایان سلمانی محله بدون اجرت انجام می دادند طوری که گویی از وظایف آنان بوده و بی علت نیست که از این حرفه به عنوان هنر دهم نیز یاد شده است. علاوه بر سلمانی هایی که دکان داشتند، سلمانی هایی نیز بوده اند که فاقد محل ثابت کسب بوده و به صورت سیار و دوره گرد کار می کردند.
پاتوق این قبیل سلمانی ها، میادین پرتردد و قهوه خانه ها بوده است- مثل عکس قدیمی سلمانی های محله شوش مربوط به دهه 40 - این سلمانی ها معمولا مهارت همکاران دکان دار خود را نداشتند، به همین علت گاهی برای تبلیغ و ترغیب مردم به اصلاح، با چای دیشلمه و چای دارچین از آنان پذیرایی می کردند. ناگفته نماند به کاربردن اصطلاح رایج اصلاح با چای دارچینی بین مردمان قدیم نشانگر آرایش نامطلوب افراد هم بوده است.
بساط سلمانی در مقابل مدرسه رفاه تهران - دهه 30
منبع: همشهری آنلاین
منبع: فرارو